Από την Τιμητική Εκδήλωση για τη Μαρία Ορφανουδάκη

ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ – Αθηνα – 2000

Αισθάνομαι βαθιά συγκίνηση μα και περήφανη

Που βρίσκομαι εδώ, και που ανάμεσά μας, έχουμε την τιμή να βρίσκεται μια γυναίκα από τις πολλές, η εξαίρετη, Μαρία Ορφανουδάκη, ως πρόσωπο διάκρισης και αναγνώρισης από 6 σωματεία της Κρήτης. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΓΚ με εξουσιοδότησε να χαιρετήσω τη σημερινή τιμητική εκδήλωση για το πρόσωπο της Μαρίας Ορφανουδάκη και να αισθανθώ διπλή χαρά για το ότι η Ένωση μας έχει το προνόμιο να μπορεί να αποδώσει την τιμή που της αξίζει.

Η καλλιτεχνία της, μα και η γραφή της είναι μια συμβολή στον πολιτισμό μας, όμως αυτό που κάνει σπάνια τη Μαρία Ορφανουδάκη είναι η στράτευση της στην ιδέα και στη δράση για την Ειρήνη.

Η στράτευση αυτή είναι ταυτόσημη της αγάπης για τη ζωή, τον πόνο για τον άνθρωπο, ως γένος, ως περιβάλλον και ως ατομικότητα. Η πίστη σου, αγαπητή Μαρία, στον άνθρωπο και στις αξίες της Ειρήνης, η μέριμνα σου να μεταλαμπαδεύσεις την πολύτιμη εμπειρία σου στους νέους σε καθιστούν μια ιέρεια του Ανθρωπισμού και του Θείου Μεγαλείου να είσαι Άνθρωπος (με Α κεφαλαίο).

Μας οδηγεί το έργο σου. Μας εμπνέει και μας ενδυναμώνει.

Σου ευχόμαστε να είσαι πάντα καλά! να μας εμπνεεις και να μας ενδυναμωνεις !

Ρένα Κιτσοπανίδου Πρ. Γυναικών ΚΡΗΤΗΣ

  Στις 15 Νοεμβρίου του 2000 πραγματοποιήθηκε τιμητική εκδήλωση στο ΊδρυματηΚρητικής Εστίας με πρωτοβουλία 6 Σωματείων της Κρήτης.Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης της απενεμήθη Δίπλωμα για την  συνεισφορά της, με το πολύπλευρο ταλέντο της, στο μέγα θέμα της ΕΙΡΗΝΗΣ και σε αναγνώριση της προσφοράς της στην Τέχνη και γενικότερα στον ΑΝΘΡΩΠΟ.

 Για το έργο και την προσωπικότητα της Μαρίας Ορφανουδάκη μίλησαν:

• Παγκρήτιου Ένωσης)
• Η Ρένα Κιτσοπανίδου (Πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Κρήτης)
• Ο Ιωάννης Λεντάρης (Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Χανίων)
• Ο Λυκούργος Καλλέργης (Ηθοποιός)
• Μιχάλης Αγγελάκης τ. Πρόεδρος Καλλιτεχνικού ΕπιμελητηρίουΕικαστικών Τεχνών)
•  Ο Γ. Παπαδάκης (Αντιπρόεδρος της Κρητικής Εστίας)
• Ο Κων/νος Ξυλούρης (Πρόεδρος της

 

 

   Στην εκδήλωση παρευρέθησαν ακόμα

ο Τάκης Ευσταθιάδης (Γενικόs Γραμματέας του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης),

 ο Τίτος Κούνδουρος (Διευθυντής του Νομικού Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας),

η Αλέκα Μαρκογιαννάκη (τ. Νομάρχης),

ο Τακης Βουγιουκλάκης ( Σκινοθέτης )

ο Μπότης Θαλασσινός (Ζωγράφος),

ο Νίκος Δημητράτος (Ηθοποιός), κ.α.

  ο Ιωάννης Λεντάρης (Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Χανίων)

 

Η ζωγραφική της Μαρίας είναι απλή, λιτή. Χωρίς φτιασίδια και περιττά πράγματα. Εκείνο που την ενδιαφέρει είναι το μήνυμα να είναι απλό, κατανοητό, καθαρό. Γιατί η τέχνη της είναι τέχνη στρατευμένη.

 

 

Έτσι στον άνθρωπο που υποφέρει βλέπει Εκείνον που έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο. Ένας Χριστός με το πρόσωπο των παιδιών της Παλαιστίνης που και σήμερα δολοφονούνται και που κραυγάζει ξανά και ξανά:

“Θεέ μου Θεέ μου γιατί με εγατέλειψες;

Αυτή η εγκατάλειψη διαπερνά όλο το έργο της Μαρίας Ορφανουδάκη. Ένα μεγάλο ερωτηματικό και μια μεγάλη απελπισία.

Γιατι ?.

 

 

 Μια πολυετής και πολύπλευρη πορεία στην απελπισία. Κραυγή απόγνωσης. Κραυγές απόγνωσης. Κάθε τι που πονά μπαίνει στα κατάβαθα της ψυχής της, γίνεται ένα μαζί της και βγαίνει κραυγή αγωνίας και απελπισίας και πόνου. Κάθε έργο και μια κραυγή αγωνίας, απελπισίας και πόνου.

 

“Ακόμα μια φορά προσπαθώ να κάνω τη σπίθα της ψυχής μου χόβολη, τη στάχτη του χρόνου που περνά με το δαδί του νου και της καρδιάς μου, που φωτιά παίρνει μόνο από τη φλόγα της ματιάς και την αλήθεια αναζητά.”

Αυά γράφει πάλι σε κάποιο προσκλητήριο εγκαινίων που για τη Μαρία είναι προσκλητήριο συνέργεσης, ευαισθητοποίησης και αγώνα. Και ακόμα κάτι περισσότερο νομίζω. Γέφυρα επικοινωνίας με τους άλλους. Αυτό είναι νομίζω και το κλειδί για να δούμε την Μαρία. Ας είναι!  Θα ήθελα να σταθούμε σε κάποια βιογραφικά στοιχεία της καλλιτέχνιδας, που θα μας δώσουν μια περισσότερο πλήρη εικόνα της προσωπικότητας και της ζωής της, αν και πιστεύω ότι αυτό που βγαίνει από τη Μαρία είναι που έχει την ουσία. Κρατώ πάντως ορισμένα χρονικά στοιχεία που φαίνεται ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην πορεία της

Η μετάβασή της στο Παρίσι το ’69, η γνωριμία της με τον διάσημο γκαλερίστα Πωλ Πετρίδη, ο οποίος βλέποντας το ταλέντο της, την στήριξε ηθικά και επαγγελματικά και μάλιστα από ότι διαβάζω την βοήθησε και στις πρώτες εκθέσεις της στην Ελλάδα.

Το δεύτερο είναι η αετοφωλιά της ΕΙΡΗΝΗΣ στα Άπτερα των Χανίων το 1981, μαρτυρία χρέους και αγώνα.

Το τρίτο είναι το ’89 με τις αντιπολεμικές βιντεοταινίες, το τέταρτο το 1997 με τις μουσικές συνθέσεις και το πέμπτο, και για μένα το πιο ωραίο, είναι φέτος στην αρχή του χρόνου, έβαλε φωτιά στην ψυχή της, καίγοντας τα έργα της, σαν μια συμβολική πράξη θυσίας στο βωμό της αδιαφορίας, του ωχαδελφισμού, της αχαλίνωτης εγωπάθειας, που χαρακτηρίζει την εποχή μας

. Όλα αυτά τα χρόνια η Μαρία δεν σταμάτησε να δημιουργεί με τα χρώματα, με την πέννα, με νύχια και με δόντια

. Από το κάστρο των Απτέρων πέρασα και εγώ κάποτε ταπεινός προσκυνητής της ειρήνης. Πέρασαν όμως και μεγάλες προσωπικότητες του καιρού μας. Ανάμεσά τους, Μάνος Κατράκης, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος, Φρέντυ Γερμανός και τόσοι άλλοι. Γιατί η ζωή του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου, μα εσένα ακόμη περισσότερο, δεν μετριέται με λόγια που του λένε οι άλλοι. Καλά ή κακά. Όπως θέλεις πάρε το.

Κάθε έργο της  και μια κραυγή αγωνίας, απελπισίας και πόνου  και  κάθε Εκθεσή  της   είναι προσκλητήριο συνέργεσης ευαισθητοποίησης και αγώνα.

Και ακόμα κάτι περισσότερο νομίζω. Γέφυρα επικοινωνίας με τους άλλους. Αυτό είναι νομίζω και το κλειδί για να δούμε την Μαρία…….

Τέλος κανενός, καμιάς αρχής

Τη δική μου γνώμη φράχτης Δεν ορίζει

Είμαι του τίποτε Πανελεύτερος ο κράχτης.

Είμ’ εγώ που σβήνω το Γιατί

Κι είμαι ο απαρνητής του κάτι Αεροπερνά

Της ερμιάς αδάμαστο άτι.

 

Μιχαήλ  Αγγελάκης  – Πρόεδ. Καλλιτεχνικού Επιμελιτηρίου

Μαρία Προχώρα! Μιχαήλ Αγγελάκης

15-11-2000 Τ. Πρόεδρος Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου

 

 …Να με συγχωρήσετε που ήρθα εντελώς απροετοίμαστος,

αλλά είναι μία μεγάλη πρόκληση και δεν μπορώ ν’ αντισταθώ να πω κι εγώ με τη σειρά μου δυο λόγια για τη Μαρία, που την ξέρω από παιδούλα και την οικογένειά της την παρακολούθησα στην εξέλιξη της, στην πορεία της

 

.Από τη στάλα που έγινε ρυάκι, από το ρυάκι που έγινε ποτάμι

και ο ποταμός έγινε ωκεανoς

Διάβασα τα ποιήματά της και μπήκα κι εγώ στο άρμα της ελπίδας, είδα τη ζωγραφική της και μετουσιώθηκα

.Η Μαρία είναι συνάμα λιλιπούτεια και Τιτάνια, απλή και δαιδαλώδης, ήρεμη και ανταριασμένη, προσιτή και απόμακρη.

 Μαρία σε παρακαλώ συνέχισε να είσαι η Ιέρεια της ΕΙΡΗΝΗΣ σ’ αυτή την πολεμοκίνδυνη εποχή που ζούμε.

Τάκης Βουγιουκλάκης, 15 11 2000

(Σκηνοθέτης) –

Γιάννης ΡΙΤΣΟΣ – Ποιητής Μάιος 1982

Η Μαρία Ορφανουδάκη κλαίει, γελάει σε μια αφοπλιστική ειλικρίνεια μία δύναμη που ξαφνιάζει καθηλώνειΓνήσια στις εκρήξεις και στη σιωπή της .στη χαρά και στην
απαισιοδοξία της την περηφάνια και στη δύναμή της
Έχει τόσα πρόσωπα, που πράγματι ξαφνιάζει
Εύθραυστη και δυναμική, διακριτική και αποφασιστική
Η προσωπικότητα της Μαρίας Ορφανουδάκη Ξεχειλίζει από δύναμη και γοητεία που συναρπάζει .Όλη της η ζωή δεν είναι παρά ένας δρόμος στην Τέχνη,

μια συνεχή ανηφορική πορεία προς την κορυφή προς

Το ΑΠΟΛΥΤΟ

Γιάννης ΡΙΤΣΟΣ – Ποιητής Μάιος 1982

Η Μαρία Ορφανουδάκη κλαίει, γελάει σε μια αφοπλιστική ειλικρίνεια μία δύναμη που ξαφνιάζει καθηλώνειΓνήσια στις εκρήξεις και στη σιωπή της .στη χαρά και στην
απαισιοδοξία της την περηφάνια και στη δύναμή της
Έχει τόσα πρόσωπα, που πράγματι ξαφνιάζει
Εύθραυστη και δυναμική, διακριτική και αποφασιστική
Η προσωπικότητα της Μαρίας Ορφανουδάκη Ξεχειλίζει από δύναμη και γοητεία που συναρπάζει .Όλη της η ζωή δεν είναι παρά ένας δρόμος στην Τέχνη,

μια συνεχή ανηφορική πορεία προς την κορυφή προς

Το ΑΠΟΛΥΤΟ

 

 

Παιδικά μάτια με αναπάντητα “γιατί” ζωγραφισμένα μέσα τους.

Εφηβικά βλέμματα θολά από αδιέξοδα και “ουσίες”…

Ενήλικες ματιές προδομένων προσδοκιών.

Ένας πλανήτης που καταστρέφεται και καταστρέφει.

Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα γύρω μας, αν δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι εμείς

Αυτές λοιπόν θα είναι οι ευχές μας…

“Να τολμούμε να μείνουμε πιστοί στα οράματα της ψυχής μας.

Να έχουμε το θάρρος να κάνουμε τα όνειρά μας ζωή μας.

Να υπερασπιστούμε όσα πιστέψαμε και αγαπήσαμε έχοντας την δύναμη να πληρώσουμε όποιο τίμημα μας ζητηθεί.

Να μην υποχωρούμε στις Σειρήνες των αμφίβολων και απατηλών πλεύσεων αλλά να περνάμε τις Συμπληγάδες των αναζητήσεών μας.

Να πούμε τα μεγάλα Ναι και τα ακόμη μεγαλύτερα Όχι μας για να δώσουμε ελπίδες στις γενιές που βρίσκονται στο μεταίχμιο του μέλλοντός τους. Ας γίνουμε λοιπόν, αληθινά, συνάνθρωποι και συνοδοιπόροι σ’ έναν καλύτερο κόσμο, με φάρο τα όνειρά μας..Από καρδιάς…»

 

ΧΑΝΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018

 

O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΔΕΛΑΚΗΣ

 

 

 

… Αφού λοιπόν την τιμούν στο χωριό της πάει να πει ότι: είναι πολύ σπουδαία.

Εμείς βέβαια το ξέρουμε από πρώτο χέρι ότι δεν είναι μόνο μια καλλιτέχνης που αποβλέπει στο αισθητικό αποτέλεσμα μόνο και στις αισθητικές μόνο αξίες, αλλά μια Καλλιτέχνης που αποβλέπει στην εξυπηρέτηση του Ουμανισμού,

(της Αγάπης για τον Άνθρωπο).

 Πιστεύω ότι το έργο της έχει βοηθήσει πολύ, ειδικότερα την ιδέα της

ΕΙΡΗΝΗΣ,

κι αυτό νομίζω ότι προσεχθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Αξίζει λοιπόν μια καλλιτέχνης όπως η Μαρία Ορφανουδάκη να τιμάται αφου δουλεύει για τους Ανθρώπους Δεν λέει: η Τέχνη μόνο για την Τέχνη,

αλλά λέει η Τέχνη στην υπηρεσία του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, στην υπηρεσία της ΕΙΡΗΝΗΣ, του Αποκόρωνα και του χωριού της, στην υπηρεσία όλου του Κόσμου.

Σήφης ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ – Βουλευτής

Εύχομαι το εργαστήρι αυτό να γίνει άλλος ένας χώρος καλλιτεχνικής δημιουργίας

στην υπηρεσία της Ειρήνης της συναδέλφωσης των λαών και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ιδανικά από τα οποία ολόκληρο το έργο σας διαπνέεται.

6-8-1983 Μήτσος ΣΑΧΙΝΗΣ Βουλευτής

   Κάθε τι που συνδέεται με την Κρήτη μας

και εκφράζει την πολυσχιδή εν αυτή Πνευματικήν και Καλλιτεχνικήν παράδοσιν,

με γεμίζει με άφατον ικανοποίησιν .Μου αναπαύει όντως την ψυχήν.

Έτσι και με το άγγελμα – πρόσκλησιν δια τα εγκαίνια του εργαστηρίου σας

εις την Αρχαίαν πόλιν των Απτέρων

  Σας συγχαίρω εξ όλης της ψυχής και διαθέρμως εύχομαι όπως τούτο αποβεί βάσις

προς Πνευματικάς ανατάσεις και τόπος προς υψηλάς ενατενίσεις και Θείας εμπνεύσεις.

Τούτο εγγυάται η καταξιωμένη προσωπικότητα σας.

Ο Μητροπολίτης Λάμπης και Σφακίων

ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Ένας άνθρωπος αυτοεξόριστος στα άδυτα της τέχνης

 που εκφράζει ειρήνη, αγάπη, ισότητα… Μια διείσδυση τόσο απόλυτη όσο και εξαιρετικά επώδυνη με ακριβό το τίμημα που πολλές φορές κατέθεσε η δημιουργός.

Η Μαρία Ορφανουδάκη είναι ο άνθρωπος – δημιουργός που έχουμε πολύ αγαπήσει στο πέρασμα των χρόνων και των στιγμών έκφρασής της,

 ίσως γιατί στην πληθώρα των εικαστικών θεματικών και προτάσεων είναι η πιο πιστή, η πιο παθιασμένη και τρυφερή κοινωνός αισθημάτων υψηλής καθαρότητας.

Ένας ατέλειωτος κύκλος έκφρασης, ενίοτε τολμηρός.

… Τι είναι αυτό που την κάνει να επιμένει στην αγάπη; Αυθόρμητη όσο και αποστομωτική η απάντηση:

“Η αγάπη είναι η μόνη λέξη που θα έπρεπε να κυριαρχεί. Αν επικρατούσε η αγάπη, η ζωή θα ήταν ένα ποίημα”.

Με αφορμή την τελευταία μας συνάντηση η “ΝΕΦΕΛΗ” θέλει και δημόσια να καταθέσει ένα μεγάλο ευχαριστώ, ένα ευχαριστώ ψυχής στη Μαρία Ορφανουδάκη επειδή μας εμπιστεύθηκε τη δουλειά, τις σκέψεις της και τα έργα της.

Ευχαριστούμε θερμά την Μαρία γιατί μας παραχώρησε δικαίωμα να παρουσιάσουμε –για πρώτη φορά στο κοινό- τα εκπληκτικά γυμνά της.

Κατερινα ΠΟΛΥZΟΥ 2003

….Σε ευχαριστώ Μαρία

για τη γνωριμία μαζί σου. Σε ευχαριστώ για τις δημιουργίες σου.

Σε θαυμάζω για την αξιοπρέπειά σου, για την αθωότητά σου,

Για την ψυχική σου Aνωτερότητα, για τη ζωή σου που δώρισες στο χωριό μας.

Μαρία σε χρειαζόμαστε ΑΚΟΜΑ!…..

Ελένη Σταμ. Σαριδάκη

Και ξαφνξκα

Mια φωνή απ’ τη Κρήτη αναστάτωσε πάλι τα νερά

Ήταν η φωνή της ζωγράφου Μαρίας ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ, που μιλώντας σε μια κατάμεστη αίθουσα του Δήμου Αθηναίων ζήτησε να σταματήσει η θριαμβολογία γύρω από τη στράτευση των γυναικών. …

Με Θέμα: «ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΧΑΚΙ

Aαποσπάσματα Ομιλίας της  Μαρίας ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ,
α) Της 16ης Απριλίου 1979 ημέρα Μ. Δευτέρα στο Δήμο Αθηναίων
β) Της 14ης Μαΐου 1979, στο Δήμο Χανίων
γ) Της 4ης Οκτωβρίου 1979 στην αίθουσα διαλέξεων του Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης
«Ας μην γελιόμαστε» είπε η Ορφανουδακη «Με το να ντυθεί η γυναίκα στο χακί δεν πετυχαίνει τίποτα άλλο παρά να ξεπέσει εκεί που έχει ξεπέσει προ πολλού ο άνδρας».
Και έχει κάθε δικαίωμα να μάχεται για τις απόψεις της, μια και τις έχει υλοποιήσει σ’ένα έμψυχο έργο. Τουλάχιστον 200 απ’ τους πίνακες της έχουν σαν θέμα τους δυστυχισμένα παιδιά απ’ όλο τον κόσμο. Απ’ την Μπιάφρα απ’ το Βιετνάμ, απ’ το Κονγκό κι απ’ τη Χιλή…

Φρέντυ ΓΕΡΜΑΝΟΣ Έφη. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Απρίλιος του 1799

ΕΚΚΛΗΣΗ

Για ΕΙΡΗΝΗ και Παγκόσμιο ΑΦΟΠΛΙΣΜΟ !

ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ
ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ

ΟΔΗΗΓΟΙ ΤΥΦΛΟΙ – GUIDES BLINDΙΟΥΣΙ

Διαβλέποντας τα μελλούμενα ……..

AΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΑΣ

ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΧΑΚΙ»

α) Της 16ης Απριλίου 1979 ημέρα Μ. Δευτέρα στο Δήμο Αθηναίων
β) Της 14ης Μαίου 1979, στο Δήμο Χανίων
γ) Της 4ης Οκτωβρίου 1979 στην αίθουσα διαλέξεων του Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης
….Ο μισανθρωπισμός έχει φθάσει εις το αποκορύφωμά του π.χ. ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της πόλεως Τάμπα δόκτωρ Νενς δήλωσε: απο το 1960
«Πιστεύω ότι οφείλομεν να οργανώσουμε καθολική προπαρασκευή με βάση την ζούγκλα. Έκαστος οφείλει να εκμάθει την τέχνην του φονεύειν. Δεν νομίζω ότι ο πόλεμος πρέπει να περιορισθεί εις τους στρατούς, την αεροπορία, ή ότι χρειάζονται οιοιδήποτε περιορισμοί σχετικώς με τις μεθόδους ή τα όπλα εξοντώσεως. Θα ενέκρινον τον βακτηριολογικόν πόλεμον, την χρησιμοποίησιν των αερίων, των ατομικών και υδρογονικών βομβών και των διηπειρωτικών πυραύλων. Δεν θα εζήτουν οίκτον δια νοσοκομεία, εκκλησίας, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή δι’ οιασδήποτε ομάδας πληθυσμού…» Πράβδα 1960 6 Αυγούστου.

Ποτέ εις την ιστορία η «πρόοδος» του ένοπλου αγώνα δεν ήταν τόσο αλματώδης όσο προς το τέλος του αιώνα μας. Αυτό οφείλεται κυρίως εις την θυελλώδη βιομηχανική και επιστημο-τεχνική πρόοδο, εις τις μεγάλες ανακαλύψεις της φυσικής, της χημείας και των άλλων φυσικών επιστημών.
Για την προετοιμασία του πολέμου και τον εξοπλισμό του στρατού κατασκευάζονται τώρα τέλεια μέσα εξοντώσεως των ανθρώπων και καταστροφής των έργων του πολιτισμού των. Αυτό το σκοπό εξυπηρετούν και πολλοί άλλοι κλάδοι της μη πολεμικής βιομηχανίας, κυρίως χρησιμοπιούνται όλες οι μεγαλύτερες επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής.
Η Τεχνολογία από ευλογία ανθρώπινης ελπίδας έγινε το άγχος μιας μελλοντικής καταστροφής.

 

Όταν ο ALBERT SCHWEITZER πήγε στο Όσλο για να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης το 1952 κάλεσε τον κόσμο να τολμήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση… Ο άνθρωπος, είπε, έχει γίνει υπεράνθρωπος… Αλλά ο υπεράνθρωπος με την υπεράνθρωπη δύναμη δεν έχει ανυψωθεί στο επίπεδο της υπεράνθρωπης λογικής στο βαθμό που ενώ η δύναμή του μεγαλώνει, εξελίσσεται προοδευτικά σε άνθρωπο φτωχό… Πρέπει να συγκλονίζει τη συνείδησή μας το γεγονός ότι στην προσπάθειά μας να γίνουμε υπεράνθρωποι γινόμαστε όλο και πιο «απάνθρωποι».
Πώς είναι δυνατό λοιπόν το ισχυρότερο όλων των ενστίχτων αυτό της επιβίωσης να έχει πάψει να μας κινητοποιεί;
Μια από τις πιθανές εξηγήσεις είναι ότι οι ηγέτες υποκρίνονται ότι παίρνουν αποτελεσματικά μέτρα για να αποφύγουν την καταστροφή. Ατελείωτα συμβούλια αποφάσεις επί αποφάσεων, συζητήσεις για τον αφοπλισμό, όλα αυτά μας δίνουν την εντύπωση ότι τα προβλήματα είναι πια γνωστά και γίνονται προσπάθειες για την επίλυσή τους. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι οι ηγέτες δίνουν μεγαλύτερη αξία στην προσωπική επιτυχία παρά στην κοινωνική ευθύνη. Κανένας δεν εκπλήσσεται πλέον όταν πολιτικοί αρχηγοί, διευθυντές επιχειρήσεων παίρνουν αποφάσεις που ευνοούν το ατομικό τους συμφέρον, αλλά που είναι τρομακτικά επικίνδυνες για την κοινωνία.
Μα την αλήθεια. Αυτή είναι πρόοδος; Πολιτισμός; Το ότι ο πρωτόγονος άνθρωπος πολεμούσε με το τόξο, ενώ σήμερα ζούμε σ’ ένα κόσμο που έχει διεθνοποιηθεί η βία, έχει αυξηθεί η τρομοκρατία και τα βασανιστήρια, και έχει ανακαλύψει όλους τους τρόπους και τα μέσα να εξολοθρεύει σε κλάσμα δευτερολέπτου ολόκληρους λαούς;
Το μόνο ελαφρυντικό που πρέπει να αναζητήσουμε σ’ αυτόν είναι ότι: ζώον μεταξύ ζώων στο πολύ μακρινό παρελθόν και από τα πιο ανίσχυρα και λιγότερο εξοπλισμένο από πολλά άλλα ζώα, καλλιέργησε και ανέπτυξε τη λογική του, στο σημείο εκείνο, πως θα βρει τα μέσα και τους τρόποςυ να εξουδετερώσει τον εχθρό για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του;
Τότε ανακαλύπτει και τα πρώτα όπλα. Ήδη το συναίσθημα της βίας έχει γεννηθεί μέσα του.
Η λογική του γι’ αυτόν δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα μέσον, που τον βοηθούσε στην εφαρμογή της βίας. Συνεχώς από αυτό το σημείο της ανθρώπινης ιστορίας και ύστερα έπρεπε να υπάρχει εχθρός, κι αυτός ο εχθρός τώρα δεν ήταν άλλος από τον

ίδιο τον άνθρωπο. Γι’ αυτόν επροορίζοντο πλέον όλα τα μέσα βίας που ανακάλυπτε με το μυαλό του, ο εχθρός δε που αντιμετώπιζε τώρα ήταν πολύ πιο δύσκολο να εξουδετερωθεί, αφού διέθετε νουν, τώρα χρειαζότανε μεγαλύτερα και αποτελεσματικότερα όπλα
.
Εδώ ήταν και ο βασικότερος σταθμός, της ιστορίας του ανθρώπου.
Από αυτό το σημείο κι ύστερα, καθορίστηκε το τραγικό του μέλλον.
Τώρα είχε αρκετή λογική, για να μπορέσει να ξεπεράσει το στάδιο του ζώου, για να μπει σε μια άλλη φάση, πολύ πιο προχωρημένη, που θα τον έκανε αντάξιο του ονόματος που ήδη έφερε, άνθρωπος. Να επιβάλλεται και να ξεχωρίζει μονάχα με τη λογική το συναίσθημα και την ΑΓΑΠΗ για τον συνάνθρωπό του. Αυτά μονάχα να κατευθύνουν και να προσδιορίζουν τη ζωή και το μέλλον του.
Εν συνεχεία αντιμετώπισε τον παράγοντα συμφέρον κι αυτό έπρεπε να προστατευθεί με τα όπλα με τη βία, όσο τα συμφέροντά του μεγάλωναν, τόσο και τα όπλα που κατασκεύαζε για την προστασία αυτών των συμφερόντων του μεγάλωναν.

Αποτέλεσμα να φθάσουμε στον 20ον αιώνα όπου τα όπλα αποτελούν την μεγαλύτερη πηγή συμφερόντων, αυτά κατευθύνουν προσδιορίζουν και κυβερνούν ουσιαστικά τον κόσμο. Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει η δυνατότητα του ιδεολογικού μηχανισμού του κεφαλαίου αυτού που αντιπροσωπεύουν οι βιομηχανίες όπλων, με την προσωπίδα του επίσημου Κράτους, να αποκοιμίζει τους λαούς, να τους δηλητηριάζει με το όπιο των εθνικιστικών ιδεών, να υπερδιεγείρει τα πνεύματα, με σκοπό να επιτύχει τους ιδιοτελείς σκοπούς του
.
Η ηθικο-πολεμική προετοιμασία του λαού για τον πόλεμο συνίσταται βασικά στη διαπαιδαγώγησή του, με το πνεύμα του πατριωτισμού, της αγάπης προς την πατρίδα, με πνεύμα προθυμίας, για ανοχή για οποιαδήποτε δεινά του πολέμου, για την πραγματοποίηση της νίκης. Η υπεράσπιση της πατρίδας, είναι υψηλό και τιμητικό καθήκον του κάθε πολίτη. Όλοι οι μαχητές, όλων των κρατών, πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσου όλες τις δυνάμεις τους αν παραστεί ανάγκη και τη ζωή τους, για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Αυτή η πατριωτική έξαρση, ο φόβος και το μίσος του εχθρού που μας καλλιεργούν, το στρατιωτικό φρόνημα που δημιουργείται μέσα στο σύνταγμα. Αυτές οι αιτίες προκάλεσαν και δημιούργησαν τις «ειδικές μονάδες» της Λεγεώνος των Ξένων, τα Γερμανικά «Ες – Ες», του Κομάντος και τους Καμικάζι π.χ.: Οι θρυλικές μονάδες των Καμικάζι που σημαίνει «θείος άνεμος» δημιουργήθηκαν το 1944 στην Ιαπωνία, όπου η ατομική θυσία αποτελεί το πρώτο βήμα της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Ο Ιαπωνικός στρατιωτικός κώδικας το «Μπουσίντο» είναι διαποτισμένος από αυτή την έννοια «Ο θάνατος υπέρ του Αυτοκράτορος αποτελεί μια ένδοξη και εύκολη υποχρέωση. Ο στρατιώτης που θα προσφέρει τη ζωή του για τον ιερό αυτό σκοπό θα καταλάβει μια θέση ανάμεσα στις «Καμί», στις ψυχές που προστατεύουν την αιώνια Ιαπωνία.

Η αποστολή των Καμικάζι ήταν αποστολή αυτοκτονίας.
Ο Ιαπωνικός λαός υποστήριξε ολόψυχα τις αποστολές της αυτοκτονίας και περιέλαβε τους εθελοντές του θανάτου με σεβασμό και την λατρεία τους.
Λόγω γης μεγάλης δημοσιότητος που περιέβαλε τις πτήσεις του θανάτου κανείς πιλότος δεν τολμούσε ν’ αρνηθεί να θυσιάζει τη ζωή του. Αυτή η έκκληση για την υπέρτατη θυσία πέρασε από τις ένοπλες δυνάμεις στο Πανεπιστήμιο, και οι νεαροί φοιτητές κατετάγησαν ομαδικά ως Καμικάζι.

Ακριβώς 4.615 Καμικάζι θυσιάστηκαν υπέρ της Ιαπωνίας στην περίοδο 1944-45. Ήταν όλοι σχεδόν φοιτητές ηλικίας 20 έως 25ετών.
Γενικότερα, αυτή η προετοιμασία του λαού προς πόλεμο, από ηθικο-πολεμική άποψη πραγματοποιείται με την καθοδήγηση όλων των κρατικών και κοινωνικών οργανώσεων της κάθε χώρας, ολόκληρου του εκπαιδευτικού συστήματος.
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα προπαγάνδας και διαφωτίσεως.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα όργανα τυρανίας που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ ήταν δημιούργημά του βασικά και δημιούργημα αυτού που λέμε «Επίσημο Κράτος». Αυτές οι οργανώσεις που δημιούργησαν τις ομαδικές δολοφονίες ήταν οι αξιωματούχοι του Ναζισμού, η Γκεστάπο, τα «Ες- Ες» και τα «Ες-ντε». 12.000.000 άνθρωποι άνδρες, γυναίκες, παιδιά βρήκαν τον πιο τραγικό, τον πιο απαίσιο θάνατο από τα χέρια αυτών των οργανώσεων.
Για τα τρομακτικά και πρωτοφανή εγκλήματα του Χιτλερισμού εις βάρος της ανθρωπότητος, δεν είναι υπεύθυνος και πάλι ο λαός, αλλά δημιούργημα και θύμα των ολίγων…..

Ο πόλεμος προ πολλού έχει μετατραπεί σε τεράστια επιστήμη και μελετούνται συνεχώς πολεμικο-στρατηγικές θεωρίες και δόγματα όπως «η στρατηγική των παραμονών πολέμου», «η στρατηγική πολέμου», «η στρατηγική της μαζικής τιμωρίας», «η στρατηγική του εκφοβισμού», «η τμηματική στρατηγική», «το δόγμα της συγκρατήσεως», «το δόγμα της απελευθερώσεως» κ.α.
Συνεχώς προσπαθούν επίσης να δημιουργούν συμπληρωματικά κίνητρα για την προώθηση και ικανοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, με σκοπό το μεγαλύτερο κέρδος.

Μήπως η Αμερική, η Ρωσία, η Γαλλία, ή οποιαδήποτε άλλη χώρα προηγμένη διοχετεύει όπλα στις υποανάπτυκτες χώρες, γιατί ενδιαφέρονται για την πρόοδο, για την ανάπτυξη αυτών των λαών;
Απλώς προσπαθούν συνεχώς, να παρασύρουν όλες τις χώρες στο κυνηγητό των εξοπλισμών, να δέσουν την οικονομία των άλλων χωρών με την δική τους. Επί πλέον γνωρίζουν ότι εάν δεν ξοδέψουν χρήματα για εξοπλισμούς οι άλλες χώρες μπορεί να ισχυροποιηθούν σε άλλους τομείς.
Ή μήπως σήμερα στην Αφρική που ξεπετάγεται κάθε μέρα σαν μανιτάρι από μια βιομηχανία όπλων με ξένα κεφάλαια γίνεται για το καλό τους; Όχι βέβαια, απλώς διευρύνεται το πεδίο οράσεως του κεφαλαίου.
Συνεχώς τα ισχυρά κράτη καταβάλλουν όλες τις προσπάθειές τους, για την ικανοποίηση των συμφερόντων τους, με την διατήρηση της κυριαρχίας στα μικρά κράτη και χρησιμοποιούν γι’ αυτόν τον σκοπό όλα τα δυνατά μέσα τις οικονομικές πιέσεις, την τρομοκρατία, την υπονομευτική δράση, την συνωμοσία, την εξαγορά συνειδήσεων.
Δημιουργούν τους μικρούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους τοπικής περιορισμένης κλίμακας, για τους ίδιους λόγους και για να συντρίψουν τα απελευθερωτικά κινήματα, να μην αφήσουν ποτέ οι «μεγάλοι» να «ξυπνήσουν» οι «μικροί λαοί», να ζουν συνεχώς στο φάσμα του πολέμου, με όλες τις γνωστές σε όλους μας αρνητικές επιπτώσεις του

Στα χρόνια μας προετοιμάζεται ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος με την δικαιολογία από τη μία πλευρά, των ιμπεριαλιστικών κρατών, ότι η στρατηγική του πολέμου γι’ αυτούς, υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης και αποβλέπει εις την προπαρασκευή του πολέμου, ως μέσου λύσεως όλων των διεθνών προβλημάτων. Η δε Σοβιετικήστρατηγική υπηρετεί όπως ισχυρίζεται την υπόθεση προς πόλεμο, προπαρασκευής εν ονόματι της ΕΙΡΗΝΗΣ και της προστασίας των κατακτήσεων των εργαζομένων και της συντριβής του επιτιθέμενου. Και οι δύο ισχυρίζονται ότι για να σωθεί η ανθρωπότητα πρέπει να εξαφανισθεί από το πρόσωπο της γης το σύστημα του άλλου….
Ο σύγχρονος αυτός θερμοπυρηνικός πόλεμος, από την άποψη της καταστρεπτικότητος εις το έμψυχο και άψυχο υλικό, δεν θα συγκρίνεται με τους προηγούμενους πολέμους.
Η μαζική χρησιμοποίηση των θερμοπυρηνικών όπλων, θα έχει πρωτοφανή καταστρεπτικό, εξοντωτικό χαρακτήρα, θα έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και θα εξαλειφθούν από τη γη ολόκληρα κράτη.
Από το 1958 ο Ν. Κρουτσώφ είπε: «…Σήμερον αρκεί να «πιέσωμε ένα κουμπί» δια να ανατιναχθούν εις τον αέρα… ολόκληρες πόλεις, είναι δυνατόν να ευρεθούν από τη μία στιγμή στην άλλη καταστρεμμένες ολόκληρες χώρες….».
Οι προετοιμασίες γι’ αυτόν τον πόλεμο προκαλούν σε εκατομμύρια ανθρώπους βάσανα και στερήσεις….
Το παρελθόν μας έχει διδάξει πως το κυνηγητό των εξοπλισμών, όχι μόνο φόρτωσε με μεγάλα βάρη τους λαούς, αλλά και οδήγησε πάντα σε παγκόσμιους πολέμους. Τώρα είναι πολύ επικίνδυνη η εποχή μας, αφού έχει γίνει μια τεράστια αλλαγή στην τεχνική του πολέμου και η χρησιμοποίηση των σύγχρονων όπλων θα προκαλέσει αναπόφευκτα τον όλεθρο. Ο Εθνικισμός με οποιονδήποτε μανδύα και αν εμφανίζεται είναι πολύ επικίνδυνος για τον άνθρωπο, ακόμα περισσότερο στα δικά μας χρόνια.

Με αμοιβαία θέληση από μέρους των μεγάλων δυνάμεων, μπορούν να γίνουν πολλά χρήσιμα βήματα προς το όραμα ολόκληρης της ανθρωπότητος, που δεν είναι άλλο από τον πλήρη αφοπλισμό. Το πρόβλημα του αφοπλισμού αφορά ζωτικά κάθε λαό και όλη την ανθρωπότητα. Πρέπει να βοηθήσουν τους λαούς να μειώσουν τον κίνδυνο του πολέμου και αργότερα να τον εξαφανίσουν εντελώς.
Με την καταστροφή των όπλων και την κατάργηση των ενόπλων δυνάμεων δεν θα μείνει καμία υλική δυνατότητα για την εφαρμογή άλλης πολιτικής από τα κράτη, εκτός από την Ειρηνική. …..

Για την ειρήνη ενδιαφέρονται όλοι οι λαοί, όλα τα στρώματα της κοινωνίας, εκτός από μια μικρή χούφτα μονοπωλητών.
Όλα τα προβλήματα μπορούσε να τα λύσει η ανθρωπότητα, την εμπόδιζε όμως πάντα το κεφάλαιο που έκανε τους ανθρώπους δούλους της ύλης. Αυτό το κεφάλαιο και η φιλοδοξία και η ματαιοδοξία ορισμένων παραφρόνων, υπήρξαν η μεγαλύτερη αναστολή στην ουσιαστική πρόοδο της ανθρωπότητος, αυτοί και μόνο είναι υπεύθυνοι για την δημιουργία όλων των καταστρεπτικών πολέμων.
Όλος ο κόσμος θέλει όχι μόνο να αποτραπεί ο παγκόσμιος πόλεμος, αλλά να αποκλεισθεί παντοτινά η περίπτωση πολέμου στην κοινωνία μας.
Τα κράτη με διαφορετικό κοινωνικό σύστημα, μπορούν να αποκτήσουν σταθερές σχέσεις μόνο όταν παύσει να υπάρχει η ένταση των εξοπλισμών και την θέση τους να πάρει ο γενικός, ο πλήρης αφοπλισμός.
Η μοναδική αποστολή του ανθρώπου πρέπει να είναι, να απαλλάξει όλους τους ανθρώπους από όλες τι μορφές καταπίεσης και εκμετάλλευσης από τις πολεμικές
φρικαλεότητες, τις ασθένειες, την αμορφωσιά και να εξασφαλίσει στον κόσμο την ΕΙΡΗΝΗ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, την ΕΥΤΥΧΙΑ όλων των λαών
.
Τα ιδανικά του πρέπει να είναι οι πραγματικά ανθρώπινες αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ των ατόμων, μεταξύ των λαών, απαλλαγή της ανθρωπότητος από την απειλή καταστρεπτικών πολέμων, εξασφάλιση στη γη, της γενικής ΕΙΡΗΝΗΣ και ελεύθερης χαρούμενης ζωής.
Ο άνθρωπος θα ξεπεράσει την εμπειρία του χωρισμού ανάμεσα στα Έθνη, μόλις κατορθώσει να γίνει ολότελα ανθρώπινος και ο ξένος παύσει να είναι ξένος και ο άνθρωπος πάψει να είναι ξένος στον εαυτό του.
Ο Πολιτισμός στα τέλη του Μεσαίωνα, άνθησε γιατί οι άνθρωποι ακολούθησαν το όραμα της Πολιτείας του Θεού.
Η σύγχρονη κοινωνία δραστηριοποιήθηκε με το όραμα της ανάπτυξης της Τεχνολογικής και Βιομηχανικής προόδου.
Αυτό το όραμα όμως κατέληξε στον αιώνα μας σαν τον Πύργο της Βαβέλ που αρχίζει να καταρρέει με κίνδυνο να θάψει όλο τον κόσμο κάτω από τα ερείπιά του.
Ο σημερινός άνθρωπος είναι αλλοτριωμένος, είναι ανίκανος να εκτιμήσει τη ζωή και γι’ αυτό είναι πάντοτε πρόθυμος να καταστρέφει τα πάντα.
Η θρησκεία, η Πολιτεία, το σχολείο, η οικογένεια, τόσους αιώνες τώρα κυρήσσουν, διδάσκουν, αξιώνουν από τον άνθρωπο την απεριόριστη Αγάπη για όλους τους ανθρώπους του Κόσμου. Κατ’ αυτούς όλες οι διαφορές και τα προβλήματα μεταξύ των ανθρώπων πρέπει να βρίσκουν την λύση τους μόνο με τον διάλογο, ποτέ με την χρησιμοποίηση βας ……………..Τόσα χρόνια η θρησκεία, η πολιτεία, το σχολείο, η οικογένεια να κάνουν κήρυγμα αγάπης, προβλέπουν αγάπη για όλους τους ανθρώπους, να απορρίπτουν, να καταδικάζουν να τιμωρούν αυστηρά το μεμονωμένο άτομο εάν χρησιμοποιήσει τη βία.
Αντίθετα το επίσημο κράτος να θεωρεί επιβεβλημένη τη χρησιμοποίηση της βίας για την επίλυση των διαφορών του με τα άλλα κράτη με την μορφή απανθρώπων εξοντωτικών πολέμων…. Και το πιο σημαντικό ότι ο μαχητής εν συνεχεία θα ηρωοποιηθεί ανάλογα με το σθένος και το πείσμα που είχε πολεμήσει κατά την διάρκεια της μάχης για την εξασφάλιση της «νίκης».
Θα του απονεμηθούν παράσημα, για τα ανδραγαθήματά του αυτά, και θα είναι ανάλογα με αριθμό με το πλήθος των θυμάτων που είχε δημιουργήσει κατά την διάρκεια του πολέμου.
Η δε «Νίκη» είναι πάντα εξασφαλισμένη στα «ισχυρά» Κράτη, αυτά που διαθέτουν περισσότερα αποτελεσματικότερα, ισχυρότερα μέσα εξοντώσεως των ανθρώπων.
Μ’ αυτά τα μέτρα συγκρίσεως απονέμεται το «Δίκαιον» εις τους πολέμους και κατορθώνουν πάντα τα «ισχυρά» κράτη να επιβάλλονται να κατακτούν τα πιο ανίσχυρα.
Απαράδεκτο! Τρομερό να μην μπορείς να βροντοφωνάξεις ΟΧΙ θρησκεία, ΟΧΙ Κράτος, ΟΧΙ Οικογένεια δεν πολεμώ, Αγαπώ την Πατρίδα μου, μα περισσότερο ΑΓΑΠΩ τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, που απ’ αυτούς απαρτίζεται η πατρίδα μου και όλες οι Πατρίδες του Κόσμου.

 

Άλλωστε εσείς μου το διδάξατε η Οικογένεια, το Κράτος, η Θρησκεία Ν’ ΑΓΑΠΩ, Ν’ ΑΓΑΠΩ όλους τους ανθρώπους ακόμα και τους εχθρούς μου, να μην χρησιμοποιώ ποτέ τη βία σε οποιαδήποτε περίπτωση. Δεν μισώ λοιπόν τους εχθρούς μου, αλλά ούτε κι έχω εχθρούς. Τους εχθρούς εσύ Κράτος όποιο Κράτος κι αν είσαι εσύ τους έχεις δημιουργήσει με το να προστατεύεις και να υποθάλπεις συνεχώς το Κεφάλαιο, με αποτέλεσμα να μην έχεις πλέον εσύ καμία δύναμη να έχει γίνει υποχείριό του.
Και όμως να: Πρέπει να πιστέψουμε, να καταλάβουμε επί τέλους όλοι οι άνθρωποι, όλου του Κόσμου, άνδρες και γυναίκες, όλων των Εθνικοτήτων, όλων των Πολιτευμάτων, όλων των Θρησκειών, πως η βία δεν κάνει τίποτε άλλο παρά φέρνει βία, ότι η βία δεν λύνει κανένα απολύτως πρόβλημα, αντιθέτως δημιουργεί περισσότερα …………………………

μεγαλύτερα προβλήματα ότι: Η χρησιμοποίηση βίας υποβιβάσει συνεχώς τον άνθρωπο.
Τα πολιτιστικά στοιχεία που ανεβάζουν τους λαούς, πάντα δεν τα έδιναν οι πόλεμοι, αυτοί σκορπούσαν μόνο την καταστροφή και υποβίβαζαν συνεχώς τον άνθρωπο, αλλά οι μεγάλοι οι λίγοι άνθρωποι του πνεύματος……
«Όσο λιγότερο
Εχεις αξιολογήσει την ανθρώπινη ζωη τόσο μεγαλύτερος ήρωας
αναδεικνύεσαι εις τους πολέμους»

Μ.Ο
PEACE – Αh what world ! Αχ τι ζωη τι Κοινωνία ! Maria ORFANOUDAKI MΟ –

SSS – PEACE-1993- Χριστός – Γραμματεις και Φαρισαίοι -Scribes and Pharisee

Kαζαντζάκης έλεγε !

Ο Θεός τση Κρήτης μαζί μας !

Εσύ μ έκανες να λέω

Ο Θεός τση Μαρίας μαζί μας !

Σκουτελοβαρίσκω σου !
Φρέντυ ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Η Ορφανουδάκη τόνισε ότι «είναι πολύ επικίνδυνη η εποχή μας, αφού έχει γίνει μια τεράστια αλλαγή στην τεχνική του πολέμου και η χρησιμοποίηση των σύγχρονων όπλων θα προκαλέσει αναπόφευκτα τον όλεθρο. Για την προετοιμασία του πολέμου και τον εξοπλισμό του στρατού κατασκευάζονται τέλεια μέσα εξοντώσεως των ανθρώπων και καταστροφής των έργων του πολιτισμού των. Αυτό το σκοπό εξυπηρετούν και πολλοί άλλοι κλάδοι της μη πολεμικής βιομηχανίας, κυρίως χρησιμοποιούνται όλες οι μεγαλύτερες επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής.
Η Τεχνολογία από ευλογία ανθρώπινης ελπίδας έγινε το άγχος μιας μελλοντικής καταστροφής. …

. Ο Εθνικισμός με οποιονδήποτε μανδύα και αν εμφανίζεται είναι πολύ επικίνδυνος για τον άνθρωπο, ακόμα περισσότερο στα δικά μας χρόνια». Η ίδια σημείωσε ότι «με αμοιβαία θέληση από μέρους των με-γάλων δυνάμεων, μπορούν να γίνουν πολλά χρήσιμα βήματα προς το όραμα ολόκληρης της Ανθρωπότητας, που δεν είναι άλλο από τον πλήρη αφοπλισμό.

 

Συνεχώς τα ισχυρά κράτη καταβάλλουν όλες τις προσπάθειές τους, για την ικανοποίηση των συμφερόντων τους, με την διατήρηση της κυριαρχίας στα μικρά κράτη και χρησιμοποιούν γι’ αυτόν τον σκοπό όλα τα δυνατά μέσα τις οικονομικές πιέσεις, την τρομοκρατία, την υπονομευτική δράση, την συνωμοσία, την εξαγορά συνειδήσεων.

 

….Δημιουργούν τους μικρούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους τοπικής περιορισμένης κλίμακας, για τους ίδιους λόγους και για να συντρίψουν τα απελευθερωτικά κινήματα, να μην αφήσουν ποτέ οι «μεγάλοι» να «ξυπνήσουν» οι «μικροί λαοί», να ζουν συνεχώς στο φάσμα του πολέμου, με όλες τις γνωστές σε όλους μας τραγικές επιπτώσεις του.…Η μοναδική αποστολή του ανθρώπου πρέπει να είναι, να απαλλάξει όλους τους ανθρώπους από όλες τι μορφές καταπίεσης και εκμετάλλευσης από τις πολεμικές φρικαλεότητες, τις ασθένειες, την αμορφωσιά και να εξασφαλίσει στον κόσμο την

ΕΙΡΗΝΗ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, την ΕΥΤΥΧΙΑ
όλων των λαών. Τα ιδανικά του πρέπει να είναι οι πραγματικά ανθρώπινες αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ των ατόμων, μεταξύ των λαών, απαλλαγή της ανθρωπότητας από την απειλή καταστρεπτικών πολέμων, εξασφάλισης γη, της γενικής ΕΙΡΗΝΗΣ
Ο άνθρωπος θα ξεπεράσει την εμπειρία του χωρισμού ανάμεσα στα Έθνη, μόλις κατορθώσει να γίνει ολότελα ανθρώπινος και ο ξένος παύσει να είναι ξένος
…. Ο Πολιτισμός στα τέλη του Μεσαίωνα, άνθησε γιατί οι άνθρωποι ακολούθησαν το όραμα της Πολιτείας του Θεού. Η σύγχρονη κοινωνία δραστηριοποιήθηκε με το όραμα της ανάπτυξης της Τεχνολογικής και Βιομηχανικής προόδου.
Αυτό το όραμα όμως κατέληξε στον αιώνα μας σαν τον

Πύργο της Βαβέλ

που αρχίζει να καταρρέει με κίνδυνο να θάψει όλο τον κόσμο κάτω από τα ερείπιά του.

Ο σημερινός άνθρωπος είναι αλλοτριωμένος, είναι ανίκανος να εκτιμήσει τη ζωή και γι’ αυτό είναι πάντοτε πρόθυμος να καταστρέφει τα πάντα. ..

 

Το πρόβλημα του αφοπλισμού αφορά ζωτικά κάθε λαό και όλη την ανθρωπότητα. Πρέπει να βοηθήσουν τους λαούς να μειώσουν τον κίνδυνο του πολέμου και αργότερα να τον εξαφανίσουν εντελώς. Με την καταστροφή των όπλων και την κατάργηση των ενόπλων δυνάμεων δεν θα μείνει καμία υλική δυνατότητα για την εφαρμογή άλλης πολιτικής από τα κράτη, εκτός από την Ειρηνική….Η σπουδαιότερη από τις αντιθέσεις του σημερινού κόσμου εκδηλώνεται με το γεγονός πως η εργασία του ανθρώπου και όλες οι επιτεύξεις του δημιουργού του πνεύματος, ολοένα και περισσότερο χρησιμοποιούνται για την δημιουργία καταστροφής.

Με πλήρη επίγνωση του τι κάνει, με κίνητρα μόνο τη φιλοδοξία, την ματαιοδοξία, την πλεονεξία, συνεχώς, το ανθρώπινο πνεύμα στρέφεται εναντίον του ίδιου του ανθρώπου, αφού οι μεγαλύτερες επιστημονικές ανακαλύψεις μετατρέπονται σε τρομερά μέσα εξοντωτικού πολέμου, και η λογική του το πιο εύλογημένο χάρισμα του ανθρώπου έχει μετατραπεί προ πολλού σε κατάρα….

Μέσα σε μια γενιά έπεσε η ανθρωπότητα στην άβυσσο δύο εξοντωτικών πολέμων. Περίπου 80 εκατομμύρια σκοτωμένοι και σακατεμένοι, χωρίς να λογαριάσουμε τις αναρίθμητες καταστροφές του υλικού πολιτισμού που είχαμε. Καταστράφηκαν, γκρεμίστηκαν χιλιάδες πόλεις και χωριά, εκμηδενίστηκαν οι καρποί της δουλειάς πολλών γενεών.

 

Η ηθικό-πολεμική προετοιμασία του λαού για τον πόλεμο

συνίσταται βασικά στη διαπαιδαγώγησή του, με το πνεύμα του πατριωτισμού, της αγάπης προς την πατρίδα, με πνεύμα προθυμίας, για ανοχή για οποιαδήποτε δεινά του πολέμου, για την πραγματοποίηση της νίκης. Η υπεράσπιση της πατρίδας, είναι υψηλό και τιμητικό καθήκον του κάθε πολίτη. Όλοι οι μαχητές, όλων των κρατών, πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσου όλες τις δυνάμεις τους αν παραστεί ανάγκη και τη ζωή τους, για την υπεράσπιση της πατρίδας.Αυτή η πατριωτική έξαρση, ο φόβος και το μίσος του εχθρού που μας καλλιεργούν, το στρατιωτικό φρόνημα που δημιουργείται μέσα στο σύνταγμα. Αυτές οι αιτίες προκάλεσαν και δημιούργησαν τις «ειδικές μονάδες» της Λεγεώνας των Ξένων, τα Γερμανικά «Ες – Ες», του Κομάντος και τους Καμικάζι π.χ.:
Οι θρυλικές μονάδες των Καμικάζι που σημαίνει «θείος άνεμος» δημιουργήθηκαν το 1944 στην Ιαπωνία, όπου η ατομική θυσία αποτελεί το πρώτο βήμα της στρατιωτικής εκπαίδευσης. Ο Ιαπωνικός στρατιωτικός κώδικας το «Μπουσίντο» είναι διαποτισμένος από αυτή την έννοια «Ο θάνατος υπέρ του Αυτοκράτορος αποτελεί μια ένδοξη και εύκολη υποχρέωση. Ο στρατιώτης που θα προσφέρει τη ζωή του για τον ιερό αυτό σκοπό θα καταλάβει μια θέση ανάμεσα στις «Καμί», στις ψυχές που προστατεύουν την αιώνια Ιαπωνία. ……

Όταν ο ALBERT SCHWEITZER πήγε στο Όσλο για να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης το 1952 κάλεσε τον κόσμο να τολμήσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση… Ο άνθρωπος, είπε, έχει γίνει υπεράνθρωπος… Αλλά ο υπεράνθρωπος με την υπεράνθρωπη δύναμη δεν έχει ανυψωθεί στο επίπεδο της υπεράνθρωπης λογικής στο βαθμό που ενώ η δύναμή του μεγαλώνει, εξελίσσεται προοδευτικά σε άνθρωπο απάνθρωπο…….
Οι Λαοί η ασπίδα

Των συμφερόντων των [ Μεγάλων …… ]

Μ.Ο – 1969

Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης “Αθηνά”
9:20 π.μ. (Πριν από 3 ώρες)

Σημείωμα από καρδιάς για τη φίλη μου Μαρία.

Τη Μαρία τη γνώρισα όπου η Ελλάδα περνούσε τη δικιά της Αναγέννηση. Σε αυτή λοιπόν την εποχή του οργασμού της Πνευματικής δημιουργίας, γνώρισα ένα ακτινοβόλο κορίτσι με πολλές ανησυχίες και ενδιαφέροντα για την τέχνη. Ανησυχίες και ενδιαφέροντα για το πώς η τέχνη, εκτός από έκφραση έμπνευσης και δημιουργίας, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα και εφαλτήριο για πιο ουσιαστικές και ολοκληρωμένες προσλαμβάνουσες. Ο άνθρωπος, δηλαδή, γίνεται δέκτης μέσα από την τέχνη όλων των συμβολικών μηνυμάτων που ο καλλιτέχνης με το έργο του αποτυπώνει και υποδηλώνει. Εκπροσωπευτικό ζωγραφικό έργο της θέσης αυτής η Guernica του Πάμπλο Πικάσο.
Η φίλη μου η Μαρία, ένα μπουμπούκι του μεγάλου δέντρου της τέχνης ακολούθησε το δύσκολο δρόμο της πάλης, ενάντια στο ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΔΙΚΟ. Αποτύπωσε στο μουσαμά με τα χρώματα και τα πινέλα ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ για την πολεμοκίνδυνη εποχή μας. Αποτύπωσε, όμως, και στο χαρτί με μελάνι και πένα την πανανθρώπινη έκκληση για ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ.
Μαρία, εκλεκτή Μαρία, υποκλίνομαι στις ανησυχίες σου αυτές, στο μέγεθος του ταλέντου σου και της έμπνευσής σου. Είσαι ομολογουμένως μια ολοκληρωμένη πνευματική οντότητα που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας. Κάποιοι μεγάλοι πνευματικοί ταγοί , κι εσύ μαζί τους, μπορείτε να μας ξεστρατίσετε από το δρόμο της πνευματοηθικής ευτέλειας και να μας οδηγήσετε στο δρόμο των ύψιστων ιδανικών.
Μαρία μου, εσύ έχεις αδελφώσει το ύψιστο με το ταπεινό, το αναμενόμενο με το απροσδόκητο, το κραυγαλέο με το σιωπηλό, το σχετικό με το απόλυτο, το ανατρεπτικό με τα παγιωμένο, το ήρεμο με το ανταριασμένο, το λιλιπούτειο με το τιτάνιο.
Εργάτρια της ειρήνης, σε ασπάζομαι και σου σφίγγω το χέρι σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης γι’ αυτό που εκπέμπεις και μεταλαμπαδεύεις με το εμπνευσμένο έργο σου.

Τάκης Βουγιουκλάκης, σκηνοθέτης

.
Ο Θεός δεν έχει Θρησκεία !

Η μη βία προϋποθέτει διπλή πίστη : Πίστη στο Θεό και πίστη στον Aνθρωπο.!

Mahatma Gandhi

 

UNICEF

Με χαρά και συγκίνηση δέχτηκα το υλικό που συνδέεται με το έργο σας.

Αναμφισβήτητα σαν μία αυθεντική Καλλιτέχνης και μαχόμενος Άνθρωπος

Το έργο σας είναι ταυτισμένο με την ίδια σας τη Ζωή.

Η ανησυχία, η αγωνία και οι αναζητήσεις συνυπάρχουν με την οργή, τον πόνο

Την αμφισβήτηση αλλά και με την πίστη σας στο Άνθρωπο.

Το έργο σας κρατά ανοιχτό ένα παράθυρο ελπίδας

Και αγωνιστικής στράτευσης, για ένα κόσμο δίκαιο Eίρηνικό

Χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς
Πρόεδρος Λάμπρος Κανελλόπουλος 30/05/2006
ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

Οι δραστηριότητες σας είναι πράγματι εντυπωσιακές
Ευχόμαστε να τις συνεχίσετε και να έχετε πάντα θετικά αποτελέσματα

Λυδία ΤΡΥΦΩΝΑ 28- Φεβρουαρίου 1995
Πρόεδρος. Ελληνικής Επιτροπής της Διεθνούς ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ

Ο νους , η καρδιά της Μαρίας Ορφανουδακη όλα είναι ιδιόρρυθμα Ακατάπαυστα προσπαθεί να διαπεράσει Όσο περισσότερο όσο αποφασιστικότερα μπορεία λογικά μυστήρια του κόσμου, της Πραγματικότητας που την περιβάλλει…Η Μαρία είναι γεννημένη ΔημιουργόςΈνας Ευαίσθητος σεισμογράφος που καταγράφει Ψυχικούς κραδασμούς….

.Ιάκωβος Καμπανέλης 6-8-198

Tα θέματα πού χρησιμοποιεί ή Μαρία

Την κάνει να ξεχωρίζει σαν Δημιουργός !
Όλα της τα έργα έχουν για άξονα την Ειρήνη και την Αγάπη για τον Άνθρωπο.Kαι μοναδικός στόχος της Είναι το υψηλότερο νόημα που πρέπει να έχει η Τέχνητον Ουμανισμό τον Ανθρωπισμό….
Μίκης Θεοδωράκης

Η σύντομη επίσκεψή μου στο ειρηνικό εργαστήρι των Απτέρων

και το τεύχος με τους πίνακες και τα ποιητικά γνωμικά σου

,με κάνουν να στοχαστώ για το πρόσωπό σου και το έργο σου

και να πω το λόγο μου όχι σαν κριτικός,

αλλά σαν πνευματικός πατέρας.

Σίγουρα έχεις το μερίδιό σου από τα ταλέντα που δίνει ο Θεός στα

πλάσματά του. Η αγάπη σου στην Κρήτη

και την ανθρωπότητα, η ευαισθησία σου στην

ΕΙΡΗΝΗ

… Η σύντομη επίσκεψή μου στο ειρηνικό εργαστήρι των Απτέρων

και το τεύχος με τους πίνακες και τα ποιητικά γνωμικά σου

με κάνουν να στοχαστώ για το πρόσωπό σου και το έργο σου

και να πω το λόγο μου όχι σαν κριτικός, αλλά σαν πνευματικός πατέρας.

Σίγουρα έχεις το μερίδιό σου από τα ταλέντα που δίνει ο Θεός στα πλάσματά του
.

Η αγάπη σου στην Κρήτη και την ανθρωπότητα, η ευαισθησία σου στην

ΕΙΡΗΝΗ

δείχνουν άνθρωπο με προσωπική σφραγίδα
.Σίγουρα ο κόσμος μας ο χρεοκοπημένος χρειάζεται θεραπεία και σωτηρία…

Υπάρχουν ακόμα σκαλοπάτια. Εύχομαι να τ’ ανεβείς και από κει επάνω

να δώσεις με την τέχνη σου τη δική σου μαρτυρία

όπως την έδωσαν οι Μύστες της ομορφιάς και της αγνότητας

και οι μάρτυρες της αλήθειας και της θυσίας

«Ο δρόμος της χάριτος είναι στρωμένος με την πέτρα της θυσίας» – Ίψεν.

Με την ευχή και την αναγνώρισή μου στην προσπάθειά σου.
ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Γαλανάκης

Μητρόπολις Κισάμου & Σελίνου 6-8-1983
PEACE – МИР Crucified Christ! and People – Maria Orfanoudaki Μ.Ο -ΕΤ 1
Atelier of Peace Μ.Ο 1993

My life is so difficult! Страсти Христа и народа –

Solomon temple -Scribes and Pharisees –

Εργαστήρι ΕΙΡΗΝΗΣ Μ.Ο
Mahatma Gandhi Atelier of PEACE

MO – Peace

Atelier of Peace – Maria Orfanoudaki – M.O
Η Zωή
Θα γίνει Ανθρώπινη! τότε μόνο !

Όταν αποκτήσουμε, την ικανότητα

Ν’ Αγαπούμε Των άλλων τα παιδιά

Το ίδιο με τα δικά μας !
The Life

Will become Human! only then!

Once we have the capacity

N ‘love of other children

The same as ours!

Maria Orfanoudaki MO – ΕΤ 1 – ΣΚΑΚΙΕΡΑ του ΚΟΣΜΟΥ – Chessboard World

www.mariaorfanoudaki.gr

You Tube: Orfanoudakimaria

Facebook: Orfanoudaki mo
e-mail: orfanoudaki.mo@gmail.com
Tel 6943157029

Yes to Peace – Да к миру Maria ORFANOUDAKI M.O Atelier of Peace ΜΟ

Oι στίχοι αυτοί μπορεί να είναι και οι τελευταίοι 1993

ΕΤ 1- Ο Άνθρωπος μπορούσε να είναι ΜΟΝΟ Πνεύμα ! Εργαστήρι ΕΙΡΗΝΗΣ –
Μαρία Ορφανουδάκη Μ.Ο
Από Τιμητική Εκδήλωση – Ιωάννης ΠΕΡΑΚΗΣ- Αρχιεπίσκοπος ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ – Μανώλης ΚΕΛΑΙΔΗΣ – Μάνος ΚΑΤΡΑΚΗΣ 2005

Atelier of Peace – Maria Orfanoudaki – M.O

www.mariaorfanoudaki.gr

You Tube: Orfanoudakimaria
e-mail: orfanoudaki.mo@gmail.com
Tel 6943157029e-mail:

Ποίηση – Poetry – Maria ORFANOUDAKI M.O

Ποίηση Poésie Poetry поэзия Maria Orfanoudaki M.O

http://orfanoudaki.blogspot.gr/2015/11/m-human-rights-day-book-presentation-to.html

Nikolaos Papadakis Ιατρος Καθηγιτης ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

papneuro@gmail.com

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΙΛΗ ΜΑΡΙΑ,
ΑΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΙΑΛΛΟΙ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ,Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
ΟΠΟΥ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝΑΣΜΟΣΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΑΞΙΖΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ.ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ ΜΕ ΧΙΛΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
ΖΗΛΕΥΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ,ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

 

Χανιώτικα Νέα

Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2015

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Έγνοια της ο πάσχων συνάνθρωπος

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

 

Έγνοια της ο πάσχων συνάνθρωπος
Ανέβαλε την προγραμματισμένη, για τις 10 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, παρουσίαση του βιβλίου της “Για να μη χαθώ”, που εκδόθηκε με τη χορηγία των “Χανιώτικων νέων”

(απ’ τον Τάκη Βουγιουκλάκη κι από εμένα), η Μαρία Ορφανουδάκη. Κι αυτό γιατί θεώρησε τελικά “ανεπίτρεπτο” να γίνει αυτό «μια εποχή που οι πρόσφυγες, τα νεκρά κορμιά των παιδιών, οι άποροι και οι άστεγοι πληγώνουν». Κατά δήλωσή της. «Να μην συνηθίσει ο κόσμος και πάθει ανοσία στον ανθρώπινο πόνο» η έγνοια της. Σεβαστή η απόφασή της…

Ψυχή ραγισμένη εκ κατασκευής η Μαρία μια ζωή μόνη, απορημένη και άπορη την θυμάμαι να πορεύεται, προσπαθώντας να δώσει κυρίως με τη ζωγραφική και την ποίηση, αλλά και με τη μουσική, τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία, όλα όσα εγκυμονούνται στο αργαστήρι του νου της, τα προϊόντα της έγνοιας της για τον πάσχοντα, όπου γης συνάνθρωπο. «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω». Τούτη η φράση του Νίκου Καζαντζάκη είναι θαρρώ η πυξίδα όλων όσων έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει η Μαρία. Από εδώ πηγάζει τόσο η δύναμη όσο και η αδυναμία της. Η δύναμη της αδυναμίας της μα και η αδυναμία της δύναμής της.

«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος/ δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι για την Ειρήνη και για το δίκιο», μας λέει ο Τάσος Λειβαδίτης.
Ε, λοιπόν, η Μαρία θέλει μια ζωή να λέγεται άνθρωπος και δεν έχει πάψει ούτε στιγμή ν’ αγωνιά και ν’ αγωνίζεται εδώ και πενήντα χρόνια, για την ειρήνη και για το δίκιο… Ο καθείς και τα όπλα του και η Μαρία τα δικά της… Εφ ω ετάχθη. Στο Εργαστήρι Ειρήνης στην Αρχαία Απτέρα από το 1981.

Ένα βιβλίο αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα το “Για να μη χαθώ”! Ενα βιβλίο – λεύκωμα, ιδιαίτερα επιμελημένο, με πίνακες, ποιήματα, σκέψεις και ομιλίες της Μ.Ο, αλλά και γνώμες άλλων για τη Μ.Ο και το έργο της. Του Γιάννη Ρίτσου, του Μάνου Κατράκη, του Λυκούργου Καλλέργη, του μητροπολίτη Γαλανάκη, του Φρέντυ Γερμανού…

«Η φίλη μου η Μαρία, ένα μπουμπούκι του μεγάλου δέντρου της τέχνης, ακολούθησε τον δύσκολο δρόμο της πάλης ενάντια στο πανανθρώπινο άδικο. Αποτύπωσε στο μουσαμά με τα χρώματα και τα πινέλα κραυγή απελπισίας για τη πολεμοκίνδυνη εποχή μας. Αποτύπωσε, όμως, και στο χαρτί με μελάνι και πένα την πανανθρώπινη έκκληση για παγκόσμια ειρήνη! Τα που έγραψε μεταξύ των άλλων, σε σημείωμά του ο σκηνοθέτης Τάκης Βουγιουκλάκης για τις ανάγκες της παρουσίας που τελικά αναβλήθηκε.

Πάντα διάπλατα ανοιχτή η πόρτα της Μαρίας… Να ’μαστε λοιπόν το βράδυ της 10ης Δεκεμβρίου στο Εργαστήρι της, αρκετοί απ’ τους φίλους της σε μια αποσπερίδα αγάπης. Για να μην χαθούμε! Και στην παρουσίαση του βιβλίου σου με το καλό, Μαρία!

https://www.youtube.com/watch?v=7h9J6_wihW4

Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης

Στο ένδοξο πάλαι ποτέ, αλλά και νυν και αεί Γυμνάσιον Βάμου, η παρουσίαση του βιβλίου της ιδιαίτερα γνωστής και καταξιωμένης εδώ και πολλά χρόνια, Αποκορωνιώτισσας, ζωγράφου και ποιήτριας σφαιρικής καλλιτέχνιδος Μαρίας Ορφανουδάκη “Για να μη χαθώ”. Ενός βιβλίου “χάρμα ιδέσθαι” και κυρίως “χάρμα” αναγιγνώσκειν που βγήκε με χορηγία της εφημερίδας μας, των “Χανιώτικων νέων”. Με συνδιοργανωτές τον δήμο Αποκορώνου και τον ιδιαίτερα δραστήριο πολιτιστικό Σύλλογο “Πρίνος” της ιστορικής πρωτεύουσας της επαρχίας των Αποκορώνων.

Ανήμερα της Αγίας Μαρίνας, της αγαπημένης Αγίας του λαού μας, που δεν διστάζει, εκτός όλων των άλλων, να τα βάζει και με τον δαίμονα. Οπως τη Μαρία, καληώρα, που αντιπαλεύει τους κάθε λογής δαιμόνους με το έργο της. Τον δαίμονα του πολέμου, τον δαίμονα της αδικίας, τον δαίμονα της ανέχειας, τον δαίμονα της αμάθειας, όντας πάντα σε ρόλο φύλακα αγγέλου. Με αφορμή, ωστόσο, την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιοσύνης. Στρατευμένη, αυτοστρατευμένη στις υποθέσεις της ειρήνης, του δίκιου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας η Μαρία. Μια ζωή. Από τότε που μπήκε με το σπαθί της τέχνης της, στα 16 της χρόνια, στην αγορά των μεταπραττών, όπου μόνιμα και “νόμιμα”, διατιμώνται τ’ αδιατίμητα, κραυγάζοντας “Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης”.

Ένα βιβλίο ξεχωριστό, ένα βιβλίο αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα, τουλάχιστον απ’ αυτά που εγώ έχω παρουσιάσει είναι το “Για να μη χαθώ”, της γνωστής και ως Μ.Ο. Μαρίας Ορφανουδάκη. Ενα βιβλίο, συλλεκτικό και ως προς το περιεχόμενο, αλλά και ως προς την εκτύπωση. Ενα βιβλίο – λεύκωμα ζωγραφικής και ποίησης, ζωγραφικής εν είδει ποίησης που σωπαίνει και ποίησης εν είδει ζωγραφικής που μιλάει, για να θυμηθώ τον Σιμωνίδη τον Κείο σ’ ένα πρώτο επίπεδο. Μα και ένα βιβλίο που μιλούν, οι άλλοι, με πρώτο τον Γιάννη Ρίτσο για τη Μαρία και το έργο της. Ενα βιβλίο κατάθεση ψυχής στο οποίο, όπως σ’ ένα ντοκιμαντέρ, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει, περιδιαβάζοντας τις 192, έγχρωμες, ιδιαίτερα επιμελημένες σελίδες του (τελειομανής εκτός των άλλων η Μαρία) την όλη πορεία της, τις αγωνίες και τους φόβους της, τα όνειρα και τα οράματά της. Σε πρώτο ενικό. Το όφειλε αυτό το βιβλίο μ’ αυτόν ακριβώς τον τίτλο, η Μαρία. Και στον εαυτό της και στους εραστές του έργου της, που δεν είναι και λίγοι. Και βέβαια στον Βασίλη Παπαδήμα, στον άνθρωπο, κατά δήλωση της ίδιας, της ζωής της, που επιμένει “Πάνω από τη μαύρη άσφαλτο” να της υπενθυμίζει να συνεχίσει τον αγώνα για την αναζήτηση της αλήθειας για την αναζήτηση του δικαίου… Με όποιο κόστος. Μ’ όλες τις απογοητεύσεις. Κόντρα σ’ όλα!

Σε “Εφτά στάσεις, με πρόλογο και επίλογο” η παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίας Ορφανουδάκη “Για να μη χαθώ”, στο Λαμπράκειο Γυμνάσιο Βάμου απ’ τον γράφοντα. Παραπάνω ο πρόλογος και η πρώτη στάση… Πως έλαμπε το φεγγάρι προχθές το βράδυ στο βαμιανό ουρανό!

Atelier of Peace – Maria Orfanoudaki – M.O

www.mariaorfanoudaki.gr